Ani bir kayıp ya da ayrılık durumlarında kişi,zihinsel,duygusal ve fiziksel reaksiyonlar gösterir.İşte bu süreç yas sürecidir.
Kişi yas sürecini yaşarken,inkar,kızgınlık,pazarlık,depresyon ve kabullenme gibi süreçlerden geçer.Bu süreçlerin uzunluğu kişiden kişiye farklılık göstermektedir.Ortalama yas süreci 3-6 ay gibi bir süredir.Yas süreci, yaşanması gereken bir süreçtir.Eğer böyle bir süreç yaşanmayıp günlük hayata devam edilmeye çalışılırsa,duygular bastırılmış olur ve ilerleyen süreçte hayatımızda tekrar tekrar patolojik(hastalıklı bir durum) olarak kendini gösterir.
Yas sürecinin gerekliliğindeki amaç,kaybedilen ya da ayrılmak zorunda kalınan kişiyi unutmak değil,mücadele etmek ve benzer durumlara da hazırlıklı olmayı öğrenmektir.Kayıp yaşayan kişi bu süreci normal seyrinde yaşayamazsa ''Komplikasyonlu Yas''gibi bir durum ortaya çıkar.Komplikasyonlu yas tutan kişide ruhsal(yalnız kalma isteği,güven problemleri,aşırı sinirlilik,ani tepkiler) ve fizyolojik problemler(yeme bozuklukları,uykusuzluk,muhtelif yerlerde ağrılar)ortaya çıkar.
Herkesin kayıplar karşısında verdiği tepkiler farklıdır.Çoğu insan bu süreçte içinden bir parça kopmuş gibi hisseder.Bu sürecin normal seyri içerisinde geçirilmesi hayatımızın geri kalanını daha sağlıklı geçirebilmemiz için önemlidir.Bu süreçte;
-Duygular bastırılmaya çalışılmamalı,ağlama hissi engellenmemelidir.
-Aile ve yakın çevreyle vakit geçirilmeli,düşünceler ve duygular ifade edilmelidir.
-Bu sürecin geçici bir süreç olduğu unutulmamalıdır.
-Başkalarının önerdiği ilaçlar alınmamalı,gerekirse uzman desteğine başvurulmalıdır.
-Gündelik yaşantıdan tamamen kopmamaya dikkat edilmelidir.
Yas,yaşanması gereken bir süreçtir.Lütfen olabildiğince normal seyrinde yaşayalım ve hayatın içine dönüp yeniden gülümseyerek hayata devam edelim :)
Yas Tutmak
Reviewed by Yurdagül Çelik
on
Şubat 01, 2020
Rating:
Çok değerli bir yazı daha emeğine sağlık.
YanıtlaSilSevgiler.
Öpüldünüz.Gülü.
Çok teşekkür ederim ablacığım :) Ben de öptüm kocaman :)
Siluzun süreli ve kasti yas, zaten iyi bir şey değil..insan üzülür,belli bir süre yas da tutabilir..ama sonra hayat devam ediyor işte..:(
YanıtlaSilblogda yazdığınız psikoloji yazı ve çalışmalarınızı bir kitap haline getirebilirsiniz..kolay gelsin.. :)
Belki ilerleyen süreçte kitap olabilir.Biraz mükemmelliyetçiyim o açıdan :) Zaman ne gösterir bilemiyorum.Teşekkürler :)
SilSon karikatür efsane :))
YanıtlaSilÖlüm hepimiz için kaçınılmaz son. Güzel bir yazı olmuş, teşekkürler.
Yas gibi tatsız bir konuyu bu şekilde eğlenceli hale getirmeye çalıştım :) Sevgilerimle :)
SilBabamı, annemi kaybettiğim günler aklıma geldi, zamanla kabulleniyorsun:( ama hiç unutmuyorsun:( karikatürler her zamanki gibi çok komikti.:)))Eline, emeğine sağlık Yurdagül'cüğüm. İlgiyle okudum.
YanıtlaSilTabi ki zor süreçler kayıp süreçleri :( Teşekkürler ablacığım :)
Sil.))
YanıtlaSilAyrılık durumlarında veya yas gibi durumlarda insan ne yaparsa yapsin duygu ağır basacagini ve hiçbir çözümün fayda etmeyeceği kanaatindeyim..
Bence en güzel ilac zaman. Bu zaman da da sizin dedikleriniz acıyı hafifletebilir..
Zor ama ya..
Durumu yok sayarak bastırmaya çalışmak ileri dönem için sıkıntı.O yüzden bu süreç de yaşanmalı.Katkın için teşekkürler Murat :)
Sil"Bu dünyadır,gehi matem gehi sur" (dünya derler buna, bazen ölüm bazen düğün ) demiş üstad Baki.sevinç ve mutluluk gibi ölüm ve üzüntü de hayatın bir parçası.Her durumla başa çıkmayı öğreniyoruz yaşadıkça.
YanıtlaSilDediginiz gibi unutmak değil, durumla mücadele etmek ve benzer durumlara hazırlıklı olmak gerekiyor.
Ama tabi hiç kolay değil.😯
Değerli katkılarınız için çok teşekkür ederim ben de :) Sevgilerimle :)
SilAnnem vefat ettiğinde, yas sürecini yaşadığımı sandım. İşe başladığımda, bölüm müdürü olan arkadaşımın adını ve soyadını unuttuğumda ve adının gerçekten doğru olup olmadığını sorguladığımda, etrafımdaki herkes önce beni sakince bir koltuğa oturttu, su içirtti. Psikiyatrist olan arkadaşımla konuşup işten sonraya randevu aldım ve hemen ilaç başladık. Sonra herşey normale döndü ve ben insanın beyninin nasıl bloke olabildiğini öğrenmiş oldum.
YanıtlaSilÇok güzel bir örnek oldu.Bazen duygularımızı bilinçaltına atıyoruz maalesef :(
SilÖlümü kabullenmek gerek. Yas tutmak tabii ki gerekir. Ağlamak içini boşaltmak iyidir ama olayı abartırsak kendimize ciddi zararlar veriyoruz.
YanıtlaSilHep yas duygusuyla yaşamak,hayatı olumsuz etkiler :(
SilÖlüm ayrılığının verdiği acı ve bu dünyada artık bir daha yok duygusu çok zor. İnançla teselli bulunuyor ancak ama o da zamanla oluyor, kabul ediyoruz. Burun direği nasıl bir şeyse hep sızlar, ciğer kavrulur.. Bu dönemlerde yazıda sözü geçen her şey için etrafında sevenlerini arar insan. Yardımla yeni yürümeye başlar gibi.
YanıtlaSilGüçlü olmak ve yaşamaya devam etmeyi öğrenmek gerekiyor.Teşekkürler katkılarınız için :)
SilAtlatıp atlatamadığıma emin değilim ama, profesyonel destek aldım ben de. Annemi kaybedince...Yazınızı okurken düşündüm de, aklıma her geldiğinde düşünmemeye çalıştım.3 yıl oldu,hala da aynı şeyi yapıyorum.Bastırıyor muyum acaba? Faydalı bir yazı olmuş. Teşekkürler.
YanıtlaSilBastırıp bastırmadığınızı benzeri bir olay ya da deneyimle fark edebilirsiniz.Umarım bastırmamış ve sağlıkla yolunuza devam ediyorsunuzdur.Sevgilerimle :)
SilTevekkül kayıp acısını atlatmakta en iyi etken. Sabretmenin çok mükafatları olmakla beraber, acının ilk anında sabretmeyi belirtmiştir Rasulullah efendimiz. Bunun manası hiç üzülmemek, gözlerin yaşarmaması değil. Zira oğlunu defnederken Peygamberimizin de gözleri yaşarmıştır. Malesef pekçok insanın yaptığı -özellikle kadınların- dizini dövmek, saçını başını yolmak, avaz avaz bağırmak gibi aşırı hareketler.
YanıtlaSilİnsan ölmek için dünyaya gelir. İnşaallah Hz. Allah'ın takdirine rıza gösterelim ve ahirette hep beraber olabilmek için iyi müslümanlardan olalım.
Katkılarınız ve dini açıdan yorumunuz için teşekkür ederim :) Sevgiyle kalın :)
SilŞu ana kadar hani yakınım diyebileceğim kimseyi kaybetmedim. Eninde sonunda o gün gelecek ve o günden biraz korkuyorum açıkçası. Bu yazı iyi oldu.
YanıtlaSilHepimiz yaşıyoruz,hayatta olduğumuz müddetçe.Ben,babamı kaybettiğimde Eskişehir'de üniversite okuyordum :( Zor günlerdi :(
SilRabbim öyle güzel ayarlamış ki herseyi yas bile ilk an ki gibi tutulmuyor. Hersey olmasi gerektigi gibi yani :) eline saglk canm 😘
YanıtlaSilYas,aynı yoğunlukla devam este insan delirir valla.Teşekkürler canım benim :)
SilÇok önemli bir yazı. Yas sürecini yaşamak yanlışmış bir algı var bazı çevrelerde. Oysa, dediğiniz gibi, yas sürecini yaşamak çok önemli.
YanıtlaSilGeçen bir arkadaşımla sohbetteyken fark ettim bu bakış açısını.Dedi ki''Erkek arkadaşımdan ayrıldığımda yas sürecini yaşayamadan yeni biri girdi hayatıma :(( Tabi ki tekrar ayrılıkla sonlanan bir ilişki olmuş ne yazık ki :( Geçmiş travmayı karşı tarafa yansıtınca çekip gitmiş yeni arkadaşı :(
SilDinimizde ayrılan kişiler tekrar evlenmek için 3 ay bekler. Kocası ölen ise 4 ay. Buna iddet denir. Bu kişinin çocuğu olacaksa ortaya çıksın şeklinde açıklanır kitaplarda. Kimbilir? Belki başka hikmetleri de vardır. :)
SilZaman diyorum. Paylaşım için teşekkürler kızım.
YanıtlaSilBen,bu yoruma cevap yazmıştım.Sabah baktım yorum yok :( Teknolojiyle uğraşıp duruyorum :( You Tube'de de kararlarla ilgili videonun altına yaptığın yorumu da geç gördüm.Çok önemli bir katkı oldu o yorum :) Teşekkürler ablacığım :)
SilOlsun canım, yayın ya da video; fark ettiğim zaman öncelikle seni asla yorumsuz bırakmam. Değerlisin benim için. Sevgiler kızım :)
SilAnlayışın için çok teşekkür ederim ablacığım :)
SilYakınını kaybetmenin acısı ne kadar ertelenebilir ki. Görmezden gelmek içinden çıkılmaz bir hal yaratır.
YanıtlaSilYas tutabilmek, önemli bir konu. Çoğumuzda acılarımızı bastırma yanılgısına düşüyoruz. Üstelik kaçışı olmadığını bile bile. Bastırılmış duygu patlamalarının sonu insana fiziken ve ruhen sıkıntı veriyor. Paylaşım için teşekkürler. Sevgilerimle:)
Excellent post (as always)!
YanıtlaSilThank you :))
SilHer duyguyu yaşaması lazım insanın. Yas da bunlardan biri. İnsan tamamen içini dökmeli. Ne varsa akıtmalı içinde.
YanıtlaSilAkıtmalı ve hayatına da devam etmeli...Teşekkürler Cem...
SilEline sağlık canım yazılarını ve konulara akış açını kendi düşüncelerime yakın buluyorum. Paylaşımların için teşekkürler her biri ayrı kıymetli.
YanıtlaSilBen de sizi kendime yakın buluyorum :) İnsan,kendine yakın olanı her yerde buluyor işte :) Teşekkürler :)
Silgüzel bir yazı karikatürlerle de daha güzel olmuş teşekkür ederiz :)
YanıtlaSilAslında konu nemrut bir konu ama yumuşatıyoruz işte karikatürlerle :)Teşekkürler :)
SilHahaha . Yazıyı okumayı bir gülücükle bitirdim . :) Hepimiz zaman zaman böyle süreçlerden geçiyoruz . Ve çok zorlanıyoruz .
YanıtlaSilBence böyle zamanlarda çevre de çok önemli . Kimi insan söylediğiniz şeyleri zaten çok iyi yapıyor ama çevre hassas bir şekilde yaklaşmayınca karşı taraf çok zorlanıyor . Kimi insan ise zaten çoktan savaşı bırakıyor . Bu tarz insanlar için faydalı bir yazı olmuş . Ellerinize sağlık .
Katkılarınız için yorumunuz için ben de size teşekkür ederim :) Sevgilerimle :)
Silhaklısın ben inkar edip normal seyirde hayatıma devam ettim birkaç ay sonra çıktı acısı
YanıtlaSilBunu fark etmek bile önemli.O zaman çözme odaklanmak gerek.Öpüyorum seni kocaman :)
Silmalesef antidepresanlar girdi hayatıma :s bir defada 10 kutuyu verdi doktor her çantamdan odamdan mutfaktan antidepresan çıkıyordu
SilÇok güzel bir yazı olmuş. Sanırım ben arada kalıyorum. Yani yası biraz yaşayıp biraz bastırıyorum. Bu yüzden zamanla yeniden nüksediyor..
YanıtlaSilKarikatürler de çok güzel :) konuya renk katmış :)
Konuyu eğlenerek öğrenelim istiyorum.Umarım sadece eğlence kısmına takılmıyordur okuyanlar :) Teşekkür ederim ben de size :)
SilKonuşmak, anlatmak ve bu sırada dinlenilmek... Saçma sapanda olsa anlatılan dinlenilmek...
YanıtlaSilbenim de terapim bu galiba...
Bir şarkı vardı konuşuyoruz ama dinlemiyoruz.Dinlenilmek de güzel terapi Şebocuğum :)
Silaman yaa birini kaybedince üçbeş yıl yas tutan var amaaa.
YanıtlaSilO durum sağlıksız ve abartılı :(
Silİnsanın hayatını etkileyen çok derin bir süreç yas dönemi. Herkesin bunu yaşama ve atlatma süreci de farklı oluyor haliyle. Aykut Oğut'un Aynalı Kitabında şöyle bir şey okumuştum. "Bir şeyi hissetmek son derece doğaldır, hayatın bir parçasıdır. Pozitif ya da negatif hiç fark etmez. Hissettiğiniz şeyi ne kadar uzun süre taşıyacağınız ise bir seçenektir." Sevgiler..
YanıtlaSilO kitabı ben de yakın zamanda okudum.Kolay ve akıcı bir dille o da iyi anlatmış.Kitaptan alıntı da çok hoş oldu :) Teşekkürler :)
SilSon karikatür bir harika 😂. Çok güzel bir yazi olmus canim.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim canım benim :)
SilGüzel bir yazıydı emeğinize sağlık :)
YanıtlaSilDediğiniz gibi yas süreci muhakkak yaşanmalı ve dozunda olmalı, bastırılmamalı.
Bu arada karikatürlerde güzelmiş :)
Çok teşekkür ederim Atakan :) Sevgilerimle :)
SilHerkesin er ya da geç tecrübe edeceği ya da ettiği bir süreci çok güzel anlatmışsınız. Elinize, emeğinize sağlık.
YanıtlaSilYaşanması gereken bir süreç.Ben de size okuduğunuz ve beğendiğiniz için teşekkür ederim :) Sevgilerimle :)
SilBirkaç gün önce yakın arkadaşımın dedesi vefat etti ve halacığım dediğin gibi yas süreci yaşanması gerekiyor.
YanıtlaSilBu arada son yazımda seni mimledim hala :)
Aaaaa öyle mi?Hemen bakıyorum yazına :) Öpüyorum seni kuzucuk :)
SilO zaman duyguları ertelememeli :))
YanıtlaSilAynen öyle canım benim :)
SilYine güzel bir yazı olmuş. Yasımızı düzgün yaşayamayınca,içimizde olanları bastırınca sonradan farklı sıkıntılar çıkabiliyor.Yine de yas tutacağımız zamanların az olmasını diliyorum herkes adına.:)
YanıtlaSilKesinlikle bu güzel dileğinize katılıyorum :) Sevgilerimle :)
SilYas tutmayı çok güzel anlatmışsınız gerçekten etkilendim hepimizin yaşamış olduuğu veya istemesekte er geç yaşayacak olduğumuz duyguları yoğun ve hissettirerek anlatan bir yazıydı ellerinize sağlık ablacığım :D
YanıtlaSilFaydalı olduysa ne mutlu bana :) Sevgiyle kucaklıyorum seni canım benim :)
SilBiraz iç dökmek gerekli ama bunu psikolojik bir tutku haline getirmemek lazım özellikle de dediğiniz gibi birilerinin tavsiyeleri ile bilmediğiniz ilaçları kullanmamak şart bende mi omuz çalışsam bilmedim şimdi :)
YanıtlaSilBazen yakın çevremiz,acıların uzamasına da neden olabiliyor.Bu tür durumlarda profesyonel destek de önemli...
SilÇok güzel kaleme almışsınız. Hiç kimsenin yaşamasını istemesemde ne yazık ki hayatın önemli bir parçası. Bir diğer persfektifden bakınca, aslında bir bakıma bizi biz yapan şeylerin başında da geliyor doğrusu. Bazı şeyleri öğrenmek için bazı durumların yaşanması gerekiyor... Elinize sağlık. Keyifle okudum :)
YanıtlaSilBu tür deneyimler gerçekten bizi hayata dair olgunlaştırıyor.
SilDeğerli yorumunuz için teşekkür ederim :)
Üzüntü verici olayların insan hayatında var olabileceğini bilip, bu durumlara hazırlıklı olmayı öğrenmek çok önemli. Yas tutmak insani bir şey, önemli olan çok uzatarak psikolojiyi yıpratmamak, hayata devam edebilmek. Dediğiniz gibi bastırarak hiç bir şey olmamış gibi davranmak da sağlıklı bir durum değil.
YanıtlaSilYas süreci uzadıkça sağlıklı olma durumu düşer.O yüzden yası bastırmadan yaşamak gerek.
SilTeşekkürler :)
iyisin de miiii, pek gözükmüyon artıık :)
YanıtlaSilİyiyim :) Haftada ortalama iki yazı yazıyorum.Bloga ayırdığım zamanı biraz azalttım sadece...
SilZor çok zor bir süreç. Keşke o an mantıklı düşünülebilse ama bu pek mümkün olmuyor. Henüz geçen hafta yaşadım dayımı kaybettik. Ailesi çocukları perperişan, ne desen boş anlamsız, üzüntülerine çözüm olamıyorsun :(( Tek bildiğim o anlardaki acının ilk günki gibi olmayacağı ama hep yürek yakacağı :((
YanıtlaSilÜzüldüm.Zor bir süreç gerçekten.Allah yakınlarına metanet versin.Mekanı cennet olsun...
SilBu bilgilendirme için sağol. Babam öldüğünde ağlayamamıştım. İlk mezarına gittiğimde ağlayabildim ancak.
YanıtlaSilBastırmak doğru değil.Yası sağlıklı yaşayabilmek çok önemli.Allah rahmet eylesin...
SilYas yazınızı çok beğendim ben de. Çok zorlu bir dönem, ben de yaşadım herkeler gibi ve çok zorlandığımı itiraf etmeliyim. Bu arada karikatürlerdeki espiriler çok hoştu.
YanıtlaSilBen de bu güzel yorumunuzu beğendim. Zorlu bir süreçtir yas.
SilKarikatürlerle zor olan konuyu gülümseterek okutmak istiyorum,başarıyorsam ne mutlu bana :)
Döndüm geldim yeniden, bir de şunu yazmak istiyorum, bir de "Zaman" önemli bence :)
YanıtlaSilYazının içinde 3-6 ay gibi bir zaman aralığı vermişim.Makul süreyi aşarsa yas,o zaman patolojik duruma dönüşebilir...
SilTeşekkürler ilginiz ve güzel yorumunuz için :)
duygular asla bastırılmamalı. karikatürler çok hoş :)
YanıtlaSilBöyle ağır konuları karikatürlerle yumuşatıyorum :)
SilTeşekkürler :)
Zaten bir çok kişi hiçbir şey olmamış gibi yapamıyor. İlla ki içinde bir sıkıntı oluyor. Ki zaten bunu kontrol edebilmek için çok çok güçlü olmak gerek. Teşekkürler.
YanıtlaSilİşte o içindeki sıkıntıyı bilinçli bir şekilde düzenleyemezse hasta da olabilir.Kontrol etmek değil yası sağlıklı yaşamayı öğrenmek gerek.Ben,teşekkür ederim :)
Sil