Kitap Önerisi Yetenekli Çocuğun Dramı

Hocalarımızın önerdiği kitaplardan biriydi bu. Kitap,Alice Miller tarafından ilk olarak 1979 yılında yazılmış ve çok ilgi çekmiştir. Kitabın yayınlanmasından 16 yıl sonra yazar,kitabı yeniden ele almış ve revize ederek 1996 yılında yeniden çıkarmıştır. Son haliyle kitap,özgünlüğüne kavuşmuş,herkes için açık ve anlaşılır bir biçime kavuşturulmuştur.
Kitabın çevirisi ise Emine Avşar'a ait. Bazı kitapların çevirisi çok kötü oluyor ve kitap neredeyse anlaşılmaz hal alıyor ama bu kitabın çevirisini genel olarak beğendim ben. (Bazı yerlerde çok uzun ve teknik cümleler kurulmuş olmasına rağmen yine de akıcı bir dille anlatılmış.)

                                                               (Alice Miller)
Biraz kitabın yazarıyla ilgili de bilgi vermek istiyorum. Alice Miller,İsviçre doğumlu.Basel'de felsefe, psikoloji ve sosyoloji öğrenimi gördü. 1953 yılında doktorasını tamamlayan Miller Zürih' te psikanaliz eğitimi aldıktan sonra 20 yıl psikanalist olarak çalıştı. 1980'den itibaren tedavi ve öğretim faaliyetlerini bırakarak kendini yazarlığa adadı.
Kitapla ilgili yaptığım alıntılar ise şöyle;
-İnsanları genellikle öldüren,duyguların bilinçten itilmesi,yok sayılıp bastırılmasıdır.
-Üzerini örttüğümüz her şeyin altında kalırız.
-Çocuk,korumasız,kendini kullandırmaya hazır ve verici bir varlıktır.
-Kendi öz güveni oluşturulamamış çocuklarda ilk önce bilinçli olarak daha sonra ise bilincinde olmadan ana/babasına bağımlılık görülebilir.
-Öz güveni düşük çocuklar,hayatının ilerleyen yıllarında da onay ve kabule bağımlı bireyler olur.
-Çocukluğunda bilinç dışına atılan anılar,onu kendi gerçek benliğini kendisinden gizlemeye zorlar.
-İnsanlar bazen geçmişte uğradıkları eziyetlerin suçunu başkalarının üzerine atarak,bu yoldan gerçekte suçlu olan ailelerini yüceltilme imajını sürdürürler. (Bu da tabi bir savunma mekanizmasıdır aileye toz kondurmamak)Böyle yapınca da ileri yaşa geldiklerinde bile en derinlerinde hala bağımlı bir çocuk olarak kalırlar.
-Ne kadar fazla eski itilmiş duygu bilince çıkarsa,bunlardan ne kadar fazlasını yaşayabilirsek, kendimizi o kadar güçlenmiş,o kadar bütünleşmiş hissederiz.
-Yaşamları boyunca bazı duyguların bir yudumuna kavuşmanın bedelini,özünden,iliğinden ödemek zorunda olan insanlar vardır.
-Bir çocuk,onu yansıtan(çocuğunun gelişmesine fırsat veren)bir anne ve baba ile büyümek şansına sahip olursa ,''sağlıklı bir benlik duygusu'' da oluşturabilir.
-Dışarıda bakıldığında annelik işlevini faal ve titiz bir biçimde yerine getirdiği görüntüsü veren anne,temelde ''kendi çocuğu karşında çocuk kalmış'' olan bir insan olabilir.

-Büyüklenme olan insanlarda,ağır hastalık,sakatlık ve yaşlılık gibi durumlar ortaya çıktığında kişi de yoğun bunalım yaşanır.
-Ruhsal yaralar,üzerine basılarak değil,sağlıklı bir şekilde yas yaşandığında kapanır.
-Gerçek benliğinden uzak olan insanlarda,saldırganlık,gücenme,alınganlık,içe kapanma,tedirginlik,bağımlılık gibi semptomlar vardır.
Kitapta altını çizdiğim baya çok yer var ama teknik terimler çok olduğu için sizi bunlara boğmak istemedim.Kitaba dair size genel olarak size şöyle söyleyebilirim;Çocukluğunuzda birçok travma geçirmiş ve sağlıklı olmayan aileler tarafından yetiştirilmiş olabilirsiniz. Önemli olan hayatınızda yaptığınız seçimler doğrultusunda travmalarını bulabilmek,bunlarla yüzleşmek,makul bir şekilde bu travmaların yasını tutmak,durumu kabullenmek ve daha sonra ise yeni bir yapılandırmayla yeni yeni seçimler yapabilmektir. Hepimizin çocukluk travmaları vardır bilinçaltına itilen. Önemli olan onları yok saymamak,üzerilerine basarak yaşama devam etmemektir.
''Halının altına ne kadar çöp atarsanız atın,bir gün o çöpler kokmaya başladığında tüm etrafı saracak ve tüm eve kokular yayılacaktır'' diyerek yazıma noktayı koyayım :)