Nesiller Arası Aktarım

2013 yılında Wolynn tarafından Emory Tıp Fakültesinde fareler üzerinde yapılan bir araştırma nesiller arası aktarımın önemini bizlere gösterir. Bu çalışmada sağlıklı farelere kiraz çiçeği koklatılmakta ardında da elektrik şoku verilmektedir. Çalışma sonrasında kokuyla koşullanan farelerin elektrik şoku verilmediği halde kiraz kokusunu almalarıyla irkildiği gözlenmiştir. Farelerde bir neslin çoğalması 12 hafta gibi bir süredir.Bu fareler çiftleştirilerek her bir nesildeki farelerin kiraz çiçeğine verdiği tepkiler kaydedilir. Elektrik şokuna daha önce maruz kalmamış yeni nesil,yeni doğmuş bu fareler kiraz çiçeği kokusu aldıklarında önceki nesiller gibi tepki verir ve irkilir. Bu fareler irkilmelerine neden olacak hiç bir faktör yokken atalarının hissettiği gibi stres hissetmiştir. Bu deney,travmatik anıların DNA üzerinde etkili olup,bu etkinin nesilden nesile aktarabileceğini göstermektedir.

İplik kurtlarında bulunan floresan gen,25 derece sıcaklıkta aktifleşmekte ve kurtcuk mor ötesi ışıkta parlak gözükmektedir. Düşük sıcaklıkta bu gen aktif değildir ve kurtçuklar parlamaz. İlginç şekilde sıcak ortamda genleri aktif olan kurtcuklar soğuk ortamda parlamaya devam eder. Üstelik bu özelliklerini düşük sıcaklıkta 14 nesil boyunca korumaktadır. Hiç sıcak ortama çıkmamalarına rağmen parlamaya devam etmektedirler. (Atakan vd.2019) Bu durum bir canlıda gözlemlenen en uzun aktarımdır ve aktarımın nesiller boyunca ne kadar uzun sürebileceğini de göstermektedir.