Balkanlar Turu(4.Bölüm)

Turumuzun 5.gününde oteldeki sabah kahvaltının ardından Budva'yı gördük ve Kotor'a geçtik.Kotor'da surları, Doche, Un, Tripun meydanlarını, Saat Kulesi’ni, Karampana’yı gördük.

Kotor'un tümümün gösterildiği bu fotoğraf,sanırım size orası hakkında bir fikir verir.
Daha sonra  Karadağ'dan Hırvatistan'a geçip Dubrovnik'e ulaştık. Burada surları, Onofrio Çeşmeleri’ni, Stradun Caddesi’ni, Saat Kulesi’ni, Dük Sarayı’nı, Gundulic Anıtı’nı, Dubrovnik Merdivenleri’ni, Sv. Vlah ve Sv.Ignatius Kiliseleri’ni gördük.
Bu bölgeleri gezerken verilen serbest zamanlarda triliçe tatlısı yedik.Balkan ülkelerinde bu tatlı meşhur.Ben,pek tatlı seven biri olmadığım için Türkiye'de triliçeyi hiç tatmamıştım.İlk kez Balkan ülkelerinde tattım.Sütlü ve hafif bir tatlı.Üstündeki karamelini sıyırdığımda tam benlik oldu :)

Genelde herkes biliyordur bu tatlıyı ama ben yine de resmini koyarak göstereyim istedim :)
Günlük gezimizi tamamladıktan sonra Mostar'a yakın olan bir otelde gece konaklamamızı yaptık.Sabahları otellerden genel olarak 08.00 sularında çıkıyorduk.Programın yetişmesi için otele gider gitmez duşumuzu alıyor,valizimi düzenleyip yatıyorduk.Sabah erkenden kahvaltıya inmemize rağmen Zeycan'la hiç bir zaman birinci olamadık :) Turdaki diğer arkadaşlar hep bizden daha hızlıydı bu konuda :)
Mostar'da Eğri köprüyü, Mostar Köprüsü’nü, Koski Mehmet Paşa Camii’ni, Eski Kuyumcular Çarşısı’nı (Bugünkü Turistik Çarşı) gördük.

Mostar Köprüsü üzerinde ben de herkesin çektirdiği fotoğrafı çektirdim tabi ki :)
Mostar Köprüsü'nün tarihi de şöyle;
1566 yılında, Mimar Sinan’ın öğrencilerinden olan Mimar Hayreddin tarafından inşa edilen köprü o kadar beğeni toplamıştı ki, çevresindeki bölge de aynı isimle anılmaya başlandı. O zamanlar Osmanlı İmparatorluğu’nun toprakları arasında olan Hersek Bölgesi’nin ana kenti de bu tarihten sonra Mostar Bölgesi oldu. Oldukça ustaca bir teknik kullanılarak inşa edilen köprü, her açıdan Mimar Sinan’ın eğitiminden geçen bir elin eseri olduğunu belli ediyordu. İslam mimarisinin en dikkat çekici yapılarından biri olan ve Boşnakça “Stari Most” olarak isimlendirilen köprü, nehrin iki farklı yakasında yaşayan Hırvat ve Müslüman kesimleri birbirine bağlayarak yüz yıllarca Balkanlar’ın en önemli figürleri arasında yerini sağlamlaştırdı.
Tam 427 yıl boyunca ayakta duran Mostar Köprüsü’nün aldığı en büyük darbe ise 9 Kasım 1993’te Bosna-Hersek Savaşı sırasında oldu. Tanktan köprüye yapılan ateşlemeler sadece ihtişamlı bir tarihi yapıya zarar vermiyor, aynı zamanda Bosna-Hersek’in çok uluslu yapısını da yerle bir ediyordu. Balkan topraklarının kardeşlik simgesi yavaş yavaş Neretva Nehri’nin sularına gömülürken, arka manzarada savaşın yıkıcı darbeleri hala devam ediyordu.
 1997 yılına gelindiğinde UNESCO ve Dünya Bankası’nın öncülüğünde köprü yeniden inşa edilmeye başlandı. Mimar Sinan’ın usta öğrencileri kalmamıştı artık ancak arkalarında bıraktıkları izleri takip ederek onların yolundan yürümek mümkündü. Böylece köprünün ilk yapıldığı zamanlardaki taşları bulmak amacıyla artık kapanmış olan taş ocağı yeniden açıldı ve aslına uygun taşlarla yeniden inşa edilmeye başlandı. 2004 yılında, ulusları birleştirmesiyle nam salmış Mostar Köprüsü yeniden inşa edilmiş ve kardeşliğin yıkılamayacağı tekrardan gösterilmişti.(supergezginler.com)
Serbest zamanda ise kızlarla bol bol yer keşfedip,tırmandık :)

Orada çektiğim fotoğraflarla da bugünlük bu bölümü de bitiriyorum.Fotoğraflar her şey karışmış :( Kaç saattir uğraşıyorum bu yazıyla :) Sevgiyle kalın :)